2015, ഒക്‌ടോബർ 12, തിങ്കളാഴ്‌ച

രണ്ടു കണ്ണുകള്‍

നൂല്‍പ്പുഴപോലത്തെ മുടിയുള്ളവള്‍...

നോക്കിനില്‍ക്കെ,
മഴ പിണങ്ങിപ്പോയി,
കാറ്റ് മുഖംവീര്‍പ്പിച്ചു മരച്ചോട്ടില്‍ കുന്തിച്ചിരുന്നു...

മരം
തന്റെ
ഒറ്റക്കൊമ്പ്
ആകാശത്തില്‍ കുത്തിയിറക്കി..
കുരുവി
മറന്നുപോയ പാട്ട് ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

പതിയെ,
ചന്ദ്രന്‍ കുളിച്ചുകയറി...

മറുപടികാത്ത്
അപ്പോഴും
പിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
മഷിയുണങ്ങിപ്പോയ രണ്ടു കണ്ണുകള്‍....

3 അഭിപ്രായങ്ങൾ: